معتقدم که دولت یازدهم با توجه به گرفتاری‌های به‌جامانده از گذشته درمجموع عملکرد خوبی داشته است اما یک نکته مهم این بود که این دولت نباید انتظارات مردم را بالا می‌برد. از اردیبهشت‌ماه سال 94 صحبت از شکوفایی اقتصادی و بهبود محیط کسب‌وکار و کاهش تورم بود. این مسائل درنهایت انتظاراتی را در مردم ایجاد کرد و زمانی که به این انتظارات پاسخ داده نشد، دولت متهم به این شد که وعده‌هایی داده اما به آن عمل‌نکرده است. بااین‌وجود معتقدم که درمجموع دولت یازدهم کارنامه اقتصادی قابل قبولی داشته است. این دولت توانست از سقوط پرشتاب اقتصاد جلوگیری کند، شرایط را به ثبات برساند هرچند نتوانست رونق لازم را به اقتصاد برگرداند به این دلیل که دستش در خیلی جاها بسته بود.
امیدواریم این دولت در دوره دوازدهم شجاعانه‌تر و قوی‌تر عمل کند و بخش خصوصی را بیش از گذشته از خودش بداند. به حمایت جدی‌تر دولت از بخش خصوصی برای تحقق اهداف مربوط به اشتغال نیاز داریم. اشتغال، افزایش قدرت خرید مردم و جلوگیری از فقر از مهم‌ترین دغدغه‌های دولت است. دولت باید در ادامه استاندارد مصرف را بالا ببرد. بنگاه‌ها و بخش‌های مولد اقتصاد را از رکود نسبی خارج کند. معتقدم اگر دولت یازدهم با فرضیه خروج از رکود وارد نشده بود، شهرک‌های صنعتی ما وضعیت بسیار بدتری پیدا می‌کردند اما این به این معنا نیست که شرایط امروز مطلوب است.
دولت باید در ادامه کار به دو پارامتر بها بدهد. اول به جوان‌های تحصیل‌کرده که باوجود نگرانی از معیشت، اشتغال و ازدواج تا پاسی از شب برای دولت روحانی تبلیغ کردند و بزرگ‌سالان را تهییج کردند که رأی بدهند و اگر نبود تبلیغ آن‌ها شاید خیلی از بزرگ‌ترها به اینکه یک ساعت از یک روزشان را برای رأی دادن پای صندوق بروند، راضی نمی‌شدند.